Jednym z najbardziej żywotnych i wciąż praktykowanych w Polsce zwyczajów pogańskich jest topienie Marzanny. Marzanna ma formę słomianej kukły przedstawiającej wystrojoną kobietę i uosabia zimę ( i śmierć). Aby je przepędzić, Marzannę wrzuca się do wody albo pali, albo jedno i drugie.

Współcześnie ceremonia „topienia Marzanny” odbywa się 21 marca, w pierwszy dzień wiosny, ale w dawniejszych wiekach przeganiano zimę w czwartą niedzielę wielkiego postu. Kukłę obnoszono po wsi, koło każdego domu, moczono w każdej kałuży, po czym podpalano i wrzucano do wody. Nie wolno było płynącej Marzanny dotknąć! Po pozbyciu się Marzanny–zimy ze wsi, uroczyście wnoszono gaik – zieloną gałąź, obwieszoną jajkami, wstążkami – symbolizujący wiosnę.

W dzisiejszych czasach topieniem Marzanny zajmują się głównie młodsze dzieci.